در این زمینه دانشگاه کالیفرنیا از طریق همراهی یک داروی مهندسی شده با سلولهای بنیادی گامی رو به جلو برداشته ، آزمایش ترکیب داروی tPA و سلولهای بنیادی روی موشهای بیمار نشان داد که با گذشت دو تا چهار ماه سلولهای عصبی نخاع تا حدود زیادی ترمیم شدند.
داروی فعال کننده بافتی پلاسمینوژن که یکی از داروهای درمان سکته مغزی می باشد موجب شکستن لخته های خونی می شود. آنزیمی مشابه این دارو در بدن وجود دارد که رشد نورونها را تقویت کرده و موجب کاهش التهاب است. شکل مهندسی شده tPA این دو خاصیت را دارد ولی لخته خونی را تجزیه نمی کند. امید است روش درمانی جدید پس از پشت سر گذاشتن آزمایشات انسانی زندگی بیماران آسیب نخاعی را متحول کند. نتایج مطالعه حاضر در نشریه Scientific Reports به چاپ رسیده است.